Veel volwassenen, en ook Vassula zelf, hebben gevraagd of dit het werkelijke handschrift van Jezus is. Het antwoord van Jezus was dat het niet Zijn handschrift was, want dan zou het volmaakt zijn. Maar Hij zegt altijd: "Vassula, sta Mij toe je hand te gebruiken", of "luister en schrijf..." Evenals veel heilige mysteries, is het niet gemakkelijk dit ten volle te begrijpen, maar het kan misschien velen helpen als we enkele van de waarnemingen meedelen die Vassula en pater Michael O'Carroll hebben gedaan op verschillende momenten.

Vassula noteert de boodschap van de Heer zoals die tot haar komt op twee verschillende manieren. De ene manier is dat zij hoort en dan Zijn woorden nauwkeurig opschrijft. Op andere momenten geeft Hij haar een 'licht' of het begrip van een gedachte die Hij wil meedelen. Dat schrijft ze dan zo goed als ze dat kan uitdrukken op.

In beide gevallen wordt haar hand geleid om langzaam en majesteitelijk te schrijven zoals Jezus dat verkiest. Zij zegt dat haar getoond is dat ze de boodschappen zou kunnen opnemen snel schrijvend in haar eigen handschrift, maar dat Jezus de voorkeur geeft aan deze manier waarin Zijn tegenwoordigheid zichtbaar wordt gemaakt. Zo is Hij naast Auteur van de boodschap ook direct betrokken bij het schrijven.

Pater M. O'Carroll doet zijn waarneming:... "Anderen, zoals Maria Conception de Armida, Adrienne von Speyr en de heilige Birgitta van Zweden hebben dictaten van de Heer opgenomen. Vassula's geval is uitzonderlijk doordat het handschrift direct gestuurd wordt. We hebben het afschrift van een intens persoonlijke ervaring van Jezus Christus met de verzekering dat Hij betrokken wat tot het fysieke element van het op papier zetten van de woorden." Vassula beschrijft het ook als een in vervoering raken van haar hand, zoals wanneer een ziener in een staat van verrukking of extase verkeert van het hele lichaam. De persoon is zich bewust van maar niet geïnteresseerd in de onmiddellijke omgeving, want de hele instelling is gericht op de heilige tegenwoordigheid van God of de Gezegende Moeder. Vassula gelooft dat zoals haar handschrift onder het dictaat van de Heer beïnvloed wordt door Zijn tegenwoordigheid, alles rondom ons, wanneer wij ons bewust zijn van of zijn in Gods heiligheid, evenzo wordt opgetild naar een hoger plan dan wij uit onszelf zouden kunnen bereiken. Op deze manier geeft Jezus ons een nader visueel hulpmiddel bij Zijn onderrichting opdat telkens wanneer wij Hem toestaan ons te gebruiken en wij Zijn tegenwoordigheid ervaren, de resultaten veel groter zullen zijn dan door onze eigen armzalige krachten. Hij zegt ons: "Ik ben de wijnstok, gij zijt de ranken."

Pater René Laurentin heeft de boodschappen van Vassula voorgelegd aan J. A. Munier, een erkend grafoloog van zeer grote reputatie. Hij heeft hem niets verteld over de zaak, behalve de leeftijd (47) en de voornaam van deze dame, die hij niet kende. De analyse, die hieronder wordt weergegeven, bevat zowel de analyse van het grote handschrift (van Jezus) als de analyse van het kleine schrift (Vassula's normale handschrift).

Het rapport kreeg de volgende titel:
"Grafologische interpretatie, zonder voorafgaande informatie (zonder rekening te houden met de tekst zelf, door gebrek aan kennis van de Engelse taal)."

Interpretatie van de grote door Jezus gedicteerde letters:

- Buitengewone tellurische kracht.
- Een beheerst enthousiasme met een vleugje verrukking, dat wil zeggen die de bron lijkt te zijn van een zeker welbevinden.
- Ze is doordrongen van een kracht die haar normale wezen te boven gaat.
- Ze is vervuld van onzichtbare krachten, waarop ze reageert met een soort primitieve eenvoud, terwijl er ook in andere bereiken een verfijnd element aanwezig is.
- Ze is overtuigd van deze onzichtbare kracht die zij intens waarneemt.
- Ze is een transistor, als een centrum voor transmissie en versterking.
- Ze heeft het geloof van een mystica.
- Ze ervaart een soort rustig enthousiasme, een soort volheid.
- Ze verkeert als in een dubbele toestand, gevoed door een onzichtbare kracht die onverwoestbaar lijkt.
- Het schrift lijkt in ieder geval enigszins vreemd vanuit normaal menselijk standpunt bekeken.
- Ze werkt zeer hard en is een volgzame leerlinge.
- Ze verkeert in een soort (hogere) tweede toestand, onverschillig voor de buitenwereld.
- Ze kan zeer goed onzichtbare werelden waarnemen, zoals een medium.
- Ze heeft een zeer sterk geconcentreerde kracht; een diep meditatievermogen.
- Ze behoort zichzelf niet toe. Er is sprake van een zekere vastberadenheid.
- Ze heeft een grote zelfbeheersing, waarschijnlijk ook in haar gedrag.
- Ze heeft een zekere waardigheid.

Een aanvullende interpretatie van de fragmenten van het handschrift in kleinere letters tussen de regels:

- Ze is iemand die in haar eigen wereld leeft.
- Ze is niet geestesziek.
- Ze is ten minste intelligent boven de middelmaat.
- Ze volgt haar eigen logica.
- Ze is in staat tot enige integratie.
- Ze is in haar gedrag zacht, vriendelijk en volgzaam.
- Ze heeft een doel en is dat toegewijd.
- Ze ervaart een inspiratie van hoog niveau.
- Haar leven wordt geïnspireerd door een ideaal.
- Niets anders is werkelijk van belang voor haar.

.

Pater Laurentin: .......het is zelfs niet meer uw handschrift: het is dat van iemand anders. En ofschoon het uw hand is, zou een grafoloog niet durven zeggen dat het dezelfde persoon is.
Vassula: Ja, maar Jezus heeft mij gezegd en duidelijk laten zien dat dit handschrift geen automatisch schrift is, zoals sommige mensen veronderstellen. Op zekere dag zei Hij tegen mij: "Vandaag zul je Mijn boodschap schrijven in jouw eigen handschrift, opdat zij die deze genade, die Ik je geef, niet echt hebben begrepen kunnen begrijpen en beseffen dat Ik je ook de genade heb gegeven Mijn Stem te horen. Sta Mij toe vandaag alleen te dicteren. Jij luistert en schrijft.
Pater Laurentin: Hier toonde Vassula mij haar blocnote, waar het handschrift verandert voor de volgende boodschap. Haar eigen, kleine, gevoelige handschrift begint:
"Vassula, de dagen zijn nu geteld."
Deze boodschap gaat dan twee bladzijden lang door in het normale handschrift van Vassula en besluit dan met de woorden:
"Dit is voor al degenen die denken dat jouw hand door Mij wordt bewogen zonder dat jij hoort of begrijpt dat Ik, de Heer, het ben Die jou inspireert. Laten we nu verdergaan op de manier die Mij bevalt, Mijn Vassula."
Dan verschijnt weer het grote handschrift:
"Ontvang Mijn Vrede, wees waakzaam."

Nee, Vassula is niet als een robot mechanisch afhankelijk. Zij is geïnspireerd, niet gemanipuleerd. Zij uit zichzelf op volmaakt spontane wijze. Zij is vrij, kalm en blij. Het is eerder onafhankelijkheid dan afhankelijkheid. Er is geen sprake van van dwang, maar veeleer de ontvankelijkheid voor liefde. Ik vroeg haar de zaak te verduidelijken.

-Maar is het in het geval van deze boodschappen uw hand die beweegt of worden ze aan uw gehoor gedicteerd?
Vassula: Ze worden gedicteerd.
Pater Laurentin: Maar u zei dat uw hand in zekere zin werd bewogen.
Vassula: Ja, het gebeurt gelijktijdig. In het begin leidde Hij mijn hand zonder dictaat. Op zekere dag zei Hij tegen mij: "Ik zou willen dat je naar Mijn Stem leerde luisteren, naar de innerlijke stem." En in zes weken heb ik geleerd Zijn Stem te horen . Het wordt woord voor woord gedicteerd, en soms zijn er woorden bij die ik zelfs niet ken. Die moet ik dan opzoeken in het woordenboek.
Pater Laurentin: Hebt u zelfs moeite met sommige Engelse woorden?
Vassula: Ja, er zijn enkele woorden die ik niet ken. Soms geeft Hij mij een hele paragraaf ineens, en dat moet ik snel schrijven voordat ik het vergeet. Maar als ik iets vergeet, herinnert Hij mij aan het woord dat ik heb overgeslagen. Op zekere dag nodigde Hij mij uit te gaan biechten. Ik was daar tegen. Ik wilde de zin die ik begonnen was doorhalen, maar Hij blokkeerde mijn hand. Het was alsof mijn potlood in een gat schoot. Toen wilde ik met de andere hand, die vrijer was, duwen, maar het potlood draaide zich in mijn hand, vloog naar een kant en mijn hand werd weggeduwd.

Pater Laurentin: Het verschil in handschrift is duidelijk. Als Vassula onder dictaat schrijft, is het schrift groot, met zeer hoge letters. Als ze zelf iets schrijft, als commentaar of ter verklaring, is het haar eigen kleine, keurige, gevoelige handschrift. Behalve dit schrijft Vassula de dingen tweemaal. Eerst schrijft ze alles snel op. daarna haalt ze er alles uit wat persoonlijk is en herschrijft de rest op een meer zorgvuldige manier.
Vassula: Als ik het herschrijf, corrigeert Hij mij, vult ze aan.
Pater Laurentin: Maar tussen de woorden tekent u soms hartjes, heel veel hartjes.
Vassula: Dat is het symbool van het Heilig Hart.
Pater Laurentin: En wordt dat ook aan uw hand opgelegd?
Vassula: Ja. Op andere momenten teken ik een vis (symbool van Christus).
Pater Laurentin: U zei zoëven dat God zowel transcedent als nabij is, aanbiddenswaardig en vertrouwelijk. Hoe rijmt u die vertrouwelijkheid met aanbiddelijkheid?
Vassula: In het begin schreef ik zittend aan een tafel. Nu schrijf ik knielend voor een klein tafeltje in mijn kamer, waarop een dozijn ikonen staan. Eerst knielde ik niet neer; toen ik de boodschap werkelijk begreep, besefte ik ook de grootheid van Christus. Hij zei tegen mij: "Vassula, verdien Ik niet meer dan dat?" Sindsien blijf ik altijd geknield.
Pater Laurentin: En hoelang duurt dat?
Vassula: Vier of vijf uur, soms zes. Vier in de ochtend en twee inde namiddag.
Pater Laurentin: Bedoelt u dat u alleen schrijft? Of bidt u ook? Vraagt u dingen aan Hem?
Vassula: Ja, ik praat met Hem over alles. Hij heeft tegen mij gezegd nooit een stap te zetten zonder het Hem te vragen: "Kom tot Mij, vraag Mij om raad, en Ik zal je antwoorden."

Terug naar de homepage