|
Bij het begin van de 'Het Ware Leven in God' pelgrimage in Egypte, zijn alle deelnemers van de oecumenische en interreligieuze groep uitgenodigd voor een goddelijke Liturgie in het Grieks-orthodoxe Klooster van St. Joris in Oud Cairo. Hieronder volgt de toespraak van de Bisschop van Babylon, Theofylaktos, die gehouden is aan het einde van de plechtigheid, op 22 oktober 2002. "Beminde broeders, bisschoppen, geestelijken van de diverse Christelijke denominaties, ik heet u van harte, met een speciale liefde, welkom in dit Klooster. Ik breng u de groeten en zegeningen over van Zijne Heiligheid, onze Patriarch, Paus van Alexandria en heel Afrika, Zijne Heiligheid Peter VII, die niet bij u kon zijn vanwege andere verplichtingen. Hij wenst u een plezierig verblijf toe in het land van de Nijl, Egypte. De plaats waarin u zich vandaag bevindt is niet alleen heilig maar ook 'Theovadistos' (bewandeld door God). Hier kwam de Heilige Familie en verbleef er gedurende ongeveer 18 maanden, op de vlucht voor het geweld van Herodes. Hier zette Christus Zijn eerste stappen -, hier hoorde de kleine Emmanuel het eerste tjirpen van de - vogels. Ons klooster is een van de oudste monumenten van Noord Afrika, gebouwd in de 4e eeuw na Christus. Dit is de plaats waar Sint Joris, de grote martelaar, gedurende 30 maanden gevangen is gehouden, en van hier begon zijn martelaarschap dat eindigde in een kleine stad in Palestina. Ik ben vooral blij dat wij allen hier samen zijn en onze handen hebben geheven in gezamenlijk gebed en smeekbede tot God om vrede voor de gehele wereld en voor alle mensen op aarde. De mensheid lijdt door oorlog en andere catastrofen. Wij, als de vertegenwoordigers van alle Christelijke denominaties en andere godsdiensten, hebben de plicht om onze mensen te leren met alle mensen verzoend te leven. Helaas hebben wij allen vergeten dat wij gezamenlijke wortels hebben, een gezamenlijke Vader, God en Schepper van het Universum ! De aarde is het moe het nu gedurende eeuwen onrechtvaardig vergoten bloed te accepteren ! De mens moet ooit begrijpen dat verschillen niet worden opgelost met wapens, maar door de taal van het hart en van de liefde. Ooit moeten wij allen werken, en wij zijn verplicht het te doen met heel onze kracht, in deze richting : te proberen de mens eerst te verzoenen met God en dan met zijn naaste, want in de Ogen van God zijn wij allen eender ! Sint Paulus zegt : 'Er is Jood noch Griek, slaaf noch vrije, man of vrouw. Allen zijn in de Ogen van Christus eender'. Onze bijeenkomst vandaag moet een doel hebben, zodat wij allen het tot ons dagelijks program maken om elke dag te bidden, zodat vrede de overhand krijgt in de wereld. We zouden de boodschap van vrede en liefde moeten nemen en haar moeten brengen naar de volkeren van heel de aarde. Wij kunnen inderdaad de nieuwe apostelen zijn die over liefde en vrede spreken. Elke dag horen wij via de media over catastrofen en geweld onder mensen. Overal waar men zijn ogen heen wendt, ziet men vernieling, branden, menselijke ongevallen en hoort men geween en weeklagen. Het moge onlogisch klinken, maar wij, de Patriarch van Alexandria, leven nu sinds 2000 jaar samen in harmonie, vriendschap en liefde met alle mensen in Egypte, die Moslims zijn. Wij hebben nooit enig probleem gehad. Elke ochtend als de zon opgaat, maakt die geen verschil waar ze haar stralen heen zendt, ofwel op de Christenen, de Moslims, de Hindoes of de Boeddhisten, want wij allen leven onder de grote hemel, de liefde van God ! Als wij onze persoonlijke belangen terzijde schuiven, ben ik er zeker en dat we op zekere dag allen gelukkig zullen zijn. We zullen handen schudden in verzoening. Ik geloof, hoop en bid dat de dag zal komen waarop de mensen van de hele wereld elkaar zullen ontmoeten op een punt, handen schuddend en zullen weeklagen over het bloed dat werd vergoten, en zich voor altijd zullen verzoenen in hun leven. Uit het land van Egypte, wat 'Theovadistos' is (bewandeld door God), juist omdat onze Heer Jezus Christus erop wandelde, moeten wij vandaag naar de uiteinden van de wereld een korte boodschap van vrede zenden : daar wij vandaag samen zijn gekomen in de Kerk, onder dezelfde koepel, en geen onderscheid hebben gemaakt tussen Christenen en niet-Christenen of mensen van andere godsdiensten. Vanaf vandaag zullen we tegenover de hele wereld verkondigen dat de mensen kunnen leven in verzoening zolang zij leren eerst hun God te beminnen, wie hij ook is en wat Zijn Naam ook moge zijn, en dan ben ik er zeker en dat er ook liefde voor hun naaste zal ontspruiten. Breng aan de leiders van de kerken, aan de leiders van uw godsdiensten, aan uw mensen, aan uw gemeenschappen, uw steden, dorpen en landen onze groeten en zegeningen over, onze liefde. Laten wij bidden, een beetje Grieken, een beetje Christenen, wat ons aantal ook moge zijn, om vrede voor de gehele wereld, opdat het komende jaar, waarin ik u dichtbij hoopte hebben, onze glimlach breed moge zijn ! Om de boodschap bekend te maken dat er geen oorlog meer is, dat er geen mensen meer zijn gedood, dat er geen onrechtvaardig broederlijk bloedvergieten meer is op aarde ! ". |